اشتباه رایج در باره اعتیاد

 اغلب افراد تصور می‌کنند که اعتیاد فقط جنبه‌های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی دارد اما گاهی اوقات فراموش می‌کنیم که باورهای غلط درباره اعتیاد نیز اعتیادآفرین هستند. شناسایی برخی از این باورهای غلط به ما کمک می‌کند که از این معضل اجتماعی پیشگیری کنیم.در این نوشته، سعی می‌کنم ۶ باور رایج اما غلط در جامعه را در همین موضوع بازگو کنم… 

-۱ قرص‌ها و داروها خطری ندارند!    بسیاری از والدین و خانواده‌ها فکر می‌کنند، اعتیاد فقط به مواد مخدری مانند تریاک، شیره، هرویین و کراک خطرناک است و اگر در وسایل فرزندانشان قرص یا دارو پیدا کنند، گمان می‌برند، دارو ضرری ندارد و چون کارخانه‌های دارویی آن را تهیه می‌کنند و داروخانه آن را عرضه می‌کنند، پس به طور کامل بی‌خطر هستند! باید بدانیم که این یک تصور غلط است و داروهایی مانند ترامادول، دیفنوکسیلات، انواع داروهای حاوی کدیین، بنزودیازپین‌ها یعنی داروهایی که به زپام ختم می‌شوند (دیازپام، کلونازپام، فلورازپام و…) کلردیازپوکساید، فنوباربیتال و زاناکس یا آلپرازولام نیز از جمله داروهای اعتیادآورند که درمان اعتیاد آنها بسیار دشوار است. ۲ شیشه‌ اعتیادآور نیست و مورفین را می‌شوید!بسیاری از فروشندگان مواد برای تبلیغ مواد خود، ادعا می‌کنند که ماده شیشه اعتیاد ندارد. این در حالی است که شیشه از اعتیادآورترین مواد شناخته شده است. بسیاری از معتادان سابقه‌دار می‌گویند ما به تریاک، شیره و سایر مواد خانواده تریاک معتاد بوده‌ایم. بارها ترک کرده‌ایم و ماه‌ها و سال‌ها پاک مانده‌ایم ولی دوباره اعتیادمان عود کرده است. در صورتی که ترک کردن اعتیاد به شیشه اساسا معنی ندارد. همچنین، هستند نوجوانانی که یک بار برای کنجکاوی ماده شیشه را تجربه کرده‌اند و الان به آن معتادند. در ضمن، اعتیاد به سایر مواد (خانواده تریاک و حاوی مرفین) به هیچ وجه موثر نیست و این ادعا یک دروغ محض و فریبنده است.۳ ترک اعتیاد آسان است! این جمله با روح پیشگیری در تضاد است. ترک اعتیاد به هیچ‌وجه آسان نیست. تجربه نشان داده است، از هر صد نفر معتاد مراجعه کننده به مراکز درمانی، شاید بتوان فقط بیست نفر را آن هم در طول فقط یک سال پاک نگه داشت. شایان ذکر است، حرف‌هایی مانند درمان تضمینی، ترک اعتیاد در چهار ساعت، ارسال دارو به شهرستان و کپسول‌های ماهواره‌ای، بیشتر به مزاح و شوخی شبیه است. مگر می‌توان یک معتاد با بیماری مزمن را در چهار ساعت درمان کرد؟ درمان اعتیاد حداقل به یازده ماه زمان نیاز دارد.۴ پسر من ورزشکار است، پس هیچ‌وقت معتاد نمی‌شود!متاسفانه، برخی از افراد معتاد در پشت پرده ورزش، مصرف مواد را آغاز کرده‌اند. به یاد داشته باشیم، برای حفاظت از فرزندانمان آگاهی و توانمندی‌های ضروری زندگی مانند مهارت «نه گفتن»، «حل مساله» و «تصمیم‌گیری» لازم است. ورزش کردن نقش پیشگیرانه دارد اما کامل نیست. در کنار ورزش، ارتباط صمیمی با فرزند و آموزش خطرهای مواد اعتیادآور، پرهیز از مصرف سیگار و قلیان نیز از ضرورت‌های پیشگیری از اعتیاد محسوب می‌شود.۵ پسرم دانشجو شده و دیگر خیالم راحت است که معتاد نمی‌شود! این باور غلط، بسیاری از دانشجویان و خانواده‌های آنان را گرفتار کرده است.خانواده‌هایی هستند که تصور می‌کنند فرزندشان در شهرستان در حال گذراندن واحدهای درسی دانشگاهی است اما یک سال است که او از دانشگاه اخراج شده است. اگر فرزند ما توانسته است از سد کنکور بگذرد، این نشان از توانمندی او دارد اما این توانمندی برای اعتماد زیاد و یک طرفه و حس غرور کاذب در برخی دانشجویان، آنها را گرفتار مواد اعتیادآور و مشکلات درمان کرده است.۶ خانواده ما در مکانی آلوده زندگی می‌کند، پس قسمت فرزندانمان است که معتاد شوند! بسیارند خانواده‌هایی که در مکان‌های آلوده زندگی می‌کنند اما به طور دقیق به توصیه‌ها و آموزش‌های کارشناسی توجه کرده‌اند و اکنون فرزندانی سالم دارند. پس این باور درستی نیست و نباید خانواده‌ها از این مکان‌های آلوده ترسی به دل راه بدهند. البته اگر خانواده‌ها می‌توانند، باید در محیط سالمی برای رشد فزرندانشان زندگی کنند اما توجه به اصول عملی پیشگیری و اجرایی کردن آن، حتی در آلوده‌ترین مناطق نیز نقش موثری در سلامت فرزندان دارد .