مسکالین یا همان کاکتوس مسکال یک کاکتوس کوچک و بدون خار با نام علمی Lophophora williamsii است که ترکیب اصلی آن مسکالین و از مواد توهم‌زا است.
در گذشته‌های دور، کاکتوس مسکال به عنوان بخشی از آیین‌های مذهبی توسط بومیان شمالمکزیک و جنوب غرب آمریکا مصرف می‌شد. بخش فوقانی این کاکتوس که بالای سطح زمین قرار می‌گیرد و به آن تاج کاکتوس می‌گویند از قسمت‌های دکمه مانند نامتقارنی تشکیل شده که آنها را از ریشه جدا کرده و سپس خشک می‌کنند، معمولاً این دکمه‌ها جویده یا در آب خیسانده می‌شوند که مایع حاصل از آن سکرآور است.
دوز توهم زایی مسکالین ۵ – ۳ گرم بوده که اثر آن تا ۱۲ ساعت باقی می‌ماند.
کاکتوس مسکال با ایجاد توهمات بصری شدید برای فرقه‌های بومی حایز اهمیت بود که اثرات آن همانند علایم بیماری روانی ناشی از مصرف مواد شیمایی مشابه به نظر می‌رسد.
کاکتوس Sanpedro با نام علمی Trichocereus/pechanoi بومی ارتفاعات آند در پرو و آمریکای جنوبی است. همانند کاکتوس مسکال ترکیب فعال و اصلی آن مسکال (نوعی آلکالوئید سمی) است.
این کاکتوس را تقریبا از همه جا و حتی از طریق اینترنت هم می‌توان خریداری کرد. سایت‌های اینترنتی همواره هشدار می‌دهند که از مصرف غیر مجاز فرآورده‌های خود چشم پوشی نکرده یا آن را به کسی توصیه نمی‌کنند. با این حال شیوه مصرف را ارایه و رضایت مشتریان را اعلام کرده و محصولاتشان را به گفته خود زیر قیمت می‌فروشند.
از آنجا که تهیه مسکامین به روش صنعتی هم امکان پذیر است، غالبا در کپسول هایی که به عنوان اکستازی به فروش می‌روند، یافت می‌شود.
به گزارش خبرگزاری اسکای نیوز، علایم مصرف مسکالین عبارتند از: گشادی مردمک چشم، تعریق زیاد، یاوه گویی و سردرگمی.
همچنین عوارضی عمومی آن شامل: خیال بافی با درجه‌های مختلف، توهم، سردرگمی، ناهماهنگی و گیجی است.
مسکالین نیز همانند LSP و اکستازی موج افزایش ضربان قلب، افزایش فشار خون و افزایش درجه حرارت بدن می‌شود.