اﻋﺘﯿﺎد ﯾﮏ ﺑﯿﻤﺎرى اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻮارض ﺟﺴﻤﻰ و رواﻧﻰ دارد و ﺗﺎ زﻣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺑـﻪ ﻋﻠﻞ ﮔﺮاﯾﺶ ﺑﯿﻤﺎر ﺗﻮﺟﻪ
ﻧﺸﻮد، درﻣﺎن ﺟﺴﻤﻰ و رواﻧﻰ ﻓﻘﻂ ﺑﺮاى ﻣﺪﺗﻰ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺑﺨﺶ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و ﻓﺮد ﻣﻌﺘﺎد دوﺑﺎره ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻣﻮاد اﻋﺘﯿﺎد آور
ﻣﯽ ﮔﺮدد. اﻋﺘﯿﺎد ﺑﻪ ﻣﻮادﻣﺨﺪر ﯾﮑﻰ از ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﻣﺸﮑﻼت اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، اﻗﺘﺼﺎدى و ﺑﻬﺪاﺷﺘﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻮارض ﻧﺎﺷﻰ
از آن ﺗﻬﺪﯾﺪى ﺟﺪى ﺑﺮاى ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺸﺮى ﻣﺤﺴﻮب ﺷﺪه و ﻣﻮﺟﺐ رﮐﻮد اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ در زﻣﯿﻨﻪ ﻫﺎى ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﻰﮔﺮدد.
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ وﯾﺮاﻧﮕﺮي ﻫﺎى ﺣﺎﺻﻞ از آن زﻣﯿﻨﻪ ﺳﺎز ﺳﻘﻮط ﺑﺴﯿﺎرى از ارزشﻫﺎ و ﻫﻨﺠﺎرﻫﺎى ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ و اﺧﻼﻗﻰ ﺷﺪه
و ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺳﻼﻣﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪ را ﺑﻄﻮر ﺟﺪى ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻃﺮه ﻣﻰاﻧﺪازد.
ﭘﺪﯾﺪه ﺷﻮم ﻗﺎﭼﺎق ﻣﻮاد ﻣﺨﺪر ﺑﯿﺶ از آﻧﮑﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻰ ﺳﻮداﮔﺮاﻧﻪ، ﺗﺠﺎرى و اﻗﺘﺼﺎدى در ﻋﺮﺻﻪ ﻣﺎﻓﯿﺎى اﻗﺘﺼﺎد
ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﺎﺷﺪ، اﺑﺰارى ﮐﺎرآﻣﺪ، ﻣﺆﺛﺮ و راﻫﺒﺮدى در ﮔﺴﺘﺮش ﻧﻈﺎم ﺳﻠﻄﻪ ﺻﺎﺣﺒﺎن ﻗﺪرت ﺟﻬﺎن ﺑﺮ ﮐﺸﻮرﻫﺎى
ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻧﯿﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﺗﺤﻠﯿﻠﮕﺮان ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺳﯿﺎﺳﻰ و اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺑﺮ اﯾﻦ ﺑﺎورﻧﺪ ﮐﻪ در ﺗﻬﺎﺟﻢ و ﻧﻔﻮذ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ، ﭘﺪﯾﺪه
ﻣﻮادﻣﺨﺪر ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﻋﺎﻣﻞ ﺑﻪ ﺗﺒﺎﻫﻰ ﮐﺸﯿﺪن و اﻧﺤﻄﺎط اﺧﻼﻗﻰ ﺟﻮاﻣﻊ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽ رود. ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﮔﺴﺘﺮش داﻣﻨﻪ
ﻣﺼﺮف ﻣﻮاد ﻣﺨﺪر در ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻣﺮوزى ﺑﻪ ﺣﺪى اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺘﻰ ﻗﺸﺮ ﻣﺘﻔﮑﺮ و ﺗﺤﺼﯿﻞ ﮐﺮده را ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﻮد
ﮐﺸﺎﻧﺪه اﺳﺖ.
ﻣﻮاد ﻣﺨـﺪر آﻧﭽﻨﺎن آرام و ﺑـﯽ ﺻـﺪا ﺑـﺮ ﺟﺴـﻢ و روان ﻣﺼﺮف ﮐﻨﻨﺪه ﻣﺴﺘﻮﻟﻰ ﻣﯽﮔﺮدد ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻣﻌﺘﺎدى آﻏﺎز
اﻋﺘﯿﺎد ﺧﻮد را ﺑﻪ ﯾﺎد ﻧﻤﯽ آورد. اﻋﺘﯿﺎد ﺳﺒﺐ ﺗﺒﺎﻫﻰ ﻣﯿﻠﯿﻮنﻫﺎ ﻣﻐﺰ ﻓﻌﺎل ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﻫﺎى آﯾﻨﺪه ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺸﺮى
ﺑﺸﻤﺎر ﻣﯽ روﻧﺪ. اﮔﺮ درﺻﺪ ﮐﻤﻰ از ﮐﻮدﮐﺎﻧﻰ ﮐﻪ واﻟﺪﯾﻦ آﻧﻬﺎ ﻣﻌﺘﺎد ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﻮى ﺑﺰﻫﮑﺎرى ﺳﻮق داده ﺷﻮﻧﺪ،
ﺑﻌﺪ از ﮔﺬﺷﺖ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺳﺎل ﺗﻌﺪاد ﺑﺰﻫﮑﺎران در اﯾﻦ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺑﻪ ﻫﺰاران ﻧﻔﺮ ﺧﻮاﻫﺪ رﺳﯿﺪ. اﻋﺘﯿﺎد ﺑﯿﺶ از ﯾﮏ
ﻣﯿﻠﯿﺎرد ﻧﻔﺮ از اﻋﻀﺎء ﺧﺎﻧﻮاده ﻣﻌﺘﺎدان را در ﺟﻬﺎن ﺑﻄﻮر ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻼت ﻧﺎﺷﻰ از اﯾﻦ آﺳﯿﺐ ﻣﻮاﺟﻪ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ.