هرویین به خانواده داروهای شبه افیونی (اوپیوییدها) تعلق دارد. این خانواده دارویی شامل داروهای مانند مرفین و کدیین است، که مشتقات طبیعی تریاک محسوب می شوند؛ و نیز شبه افیونی های "صناعی" از جمله شامل دمرول و متادون که به طور شیمیایی ساخته می شوند. هرویین یک شبه افیونی "نیمه صناعی" است؛ هرویین با پردازش شیمیایی از مرفین ساخته می شود و دارای اثر قدرتمندتر و فوری تری از آن است. هرویین در مغز به مرفین تبدیل می شود.

هنگامی که هرویین برای اولین بار در انتهای قرن نوزدهم عرضه شد، به عنوان یک مسکن و مهارکننده سرفه تبلیغ می شد. در اوایل قرن بیستم خطرات هرویین شناسایی شد. قوانینی در اروپا و آمریکا برای محدود کردن تولید، توزیع و استفاده از آن تدوین شد.

برای مثال در انگلیس دکترها می توانند در مواردی هرویین را برای درد شدید تجویز کنند. این درمان تنها برای بیمارانی که دچار بیماری لاعلاج هستند، قابل تجویز است.

در انگلیس، هلند و سوییس شمار اندکی از معتادان به هرویین که به درمان های دیگر پاسخ نمی دهند، در برنامه های نگهدارنده به دقت تحت نظارت هرویین را با نسخه دریافت می کنند.

● هرویین از کجا می آید؟

اغلب هرویین جهان در آسیا و آمریکای لاتین تولید می شود که خشخاش در آنها کشت می شود. مرفین در آزمایشگاه های نزدیک این مزارع از صمغ تریاک استخراج می شود، و بعد در آزمایشگاه های درون یا مجاور کشور تولیدکننده به هرویین بدل می شود.

● هرویین به چه شکلی است؟

هرویین در شکل خالص به صورتی پودر بلوری سفید و تلخ مزه ای است که در آب حل می شود. هنگامی که هرویین در خیابان فروخته می شود، بسته به فرآیند تولید و اینکه چه موادی به آن اضافه شده باشد، رنگ و قوام متفاوتی پیدا می کند.

هرویین خیابانی ممکن است به شکل پودری سفید، یک ماده قهوه ای دانه دانه یا یک صمغ تیره چسبنده قهوه ای تیره باشد. خلوص هرویین خیابانی از بسته ای به بسته ای دیگر متفاوت است، و ممکن است از دو تا 98 درصد متفاوت باشد.

برخی افزودنی ها مانند شکر، نشاسته یا شیر خشک برای افزایش وزن جنس هنگام خرده فروشی به کار می روند و سایر داروها ممکن است برای افزایش اثرات هرویین به آن افزوده شوند. کینین ممکن است برای تقلید مزه تلخ هرویین به آن اضافه شود تا تعیین خلوص آن را با چشیدن مشکل کند.

● هرویین چگونه استفاده می شود؟

رایج ترین راه های مصرف هرویین اینها هستند:

ـ تزریق به داخل ورید، یا به داخل عضله یا زیر پوست.

ـ بالا کشیدن از راه بینی. در این روش گرد هرویین از راه مجاری بینی استنشاق می شود.

ـ استنشاق یا دودکردن -در این روش هرویین را روری یک زرورق آلومینیومی حرارت می دهند و بعد دود و بخار حاصل را با یک لوله استنشاق می کنند.

معتادان به هرویین ممکن است روش تزریق را انتخاب کنند، زیرا این روش بیشترین و فوری ترین اثر را با کمترین مقدار دارو ایجاد می کند. افرادی که به هرویین وابسته هستند، ممکن است دو تا چهار بار در روز آن را تزریق کنند. هنگامی که هرویین با خلوص بالا در دست است یا در مورد مصرف کنندگان گاهگاهی که ترجیح می دهند، تزریق انجام ندهند، با احتمال بیشتر هرویین با بالاکشیدن از راه بینی یا دود کردن مصرف می شود.

● مصرف هرویین چه احساسی ایچاد می کند؟

تاثیری که هرویین یا هر داروی روانگردان غیرمجاز دیگر در فرد ایجاد می کند. بسته به عوامل مختلفی دارد، از جمله:

ـ سن فرد.

ـ مقدار ماده مصرفی و تناوب مصرف آن.

ـ روشی که فرد دارو را مصرف می کنند.

ـ محیطی که در آن هستید.

این که آیا فرد دچار بیماری جسمی یا روانی قبلی هست یا نه.

اینکه فرد الکل یا سایر داروهای غیرمجاز یا مجاز را مصرف کرده باشد.

هنگامی که هرویین به داخل ورید تزریق می شود، باعث اوج گیری حالتی از سرشوخی (rush) می شود. این اثر پس از هفت تا هشت ثانیه احساس می شود، و از 45 ثانیه تا چند دقیقه به طول می انجامد. این اثر در صورتی که هرویین از بینی بالا کشیده شود یا دود شود، اینقدر شدید نیست.

به دنبال این سرخوشی شدید اولیه، دوره ای از تسکین و آرامش به دنبال می آید (being on the node) که ممکن است تا یکساعت به طول انجامد. هنگامی که هرویین زیرپوست یا داخل عضله تزریق می شود، این اثر با آهستگی بیشتر در طول پنج تا هشت دقیقه رخ می دهد.

کسانی که به تازگی مصرف هرویین را آغاز کرده اند، ممکن است دچار تهوع و استفراغ شوند. اثرات مطلوبی که مصرف کننده به دنبال آنهاست شامل جدایی از درد جسمی و عاطفی و احساس خوشی است. سایر اثرات شامل کندشدن تنفس، تنگ شدن مردمک ها، خارش و عرق کردن. مصرف مرتب هرویین به یبوست، از دست دادن میل جنسی، و متوقف شدن یا نامنظم شدن چرخه قاعدگی.

مصرف هرویین باعث تغییراتی در خلق و رفتار می شود. افرادی که به هرویین وابسته هستند، ممکن است بعد از مصرف هرویین سربه راه و مطیع شوند، و در حین دوره دوری از هرویین تحریک پذیر و پرخاشگر می شوند.

● تاثیر هرویین چقدر طول می کشد؟

اثرات هرویین بدون توجه به نحوه استفاده آن، بسته به میزان مصرفی، به طور معمول سه تا پنج ساعت طول می کشد.

افرادی که وابسته به هرویین هستند، باید هر شش تا 12 ساعت هرویین مصرف کنند، تا از بروز نشانه های ترک جلوگیری کند. علایم اولیه شدید هستند، و شامل آبریزش بینی، عطسه کردن، اسهال، استفراغ، بیقراری و اشتیاق مداوم برای هرویین است.

همچنین در هنگام ترک هرویین راست شدن مو های پوست (دانه دانه شدن پوست) و حرکات غیرارادی پا رخ می دهد. علایم ترک هرویین در طول چند روز به اوج خود می رسد و معمولا در پنج تا 10 روز برطرف می شود. سایر علایم ترک شامل بیخوابی، اضطراب و تمنای شدید دارو ممکن است برای مدت بیشتری طول بکشد. ترک هرویین مرگبار نیست، اما ممکن است بسیار ناراحت کننده باشد.

● آیا هرویین خطرناک است؟

بله، استفاده مداوم از هرویین چه به صورت تزریقی، استنشاقی یا دود کردن، می تواند در طول دو تا سه هفته به وابستگی جسمی و روانی منتهی شود.

البته همه افرادی که هرویین را تجربه می کنند، وابسته نمی شوند. برخی افراد تنها به طور گاهگاهی مثلا در آخرهفته ها مصرف می کنند، بدون اینکه دوز مصرفی شان افزایش یابد. ما با مصرف مداوم هرویین، تحمل نسبت به اثرات دارو به وجود می آید، و هرویین بیشتر و بیشتری برای رسیدن به اثر مطلوب لازم است. مصرف مداوم مقادیر فزاینده هرویین نهایتا به وابستگی ختم می شود.

هنگامی که وابستگی به هرویین تثبیت شد، متوقف کردن مصرف آن ممکن است بسیار مشکل باشد. افرادی که برای مدت طولانی از هرویین استفاده کرده اند، ممکن است اظهار کنند که دیگر از از این دارو لذتی نمی برند. آنها تنها برای اجتنناب از علایم ترک و کنترل تمنای شدید برای دارو به مصرف هرویین ادامه می دهند.

تمنا برای هرویین ممکن است تا مدت ها پس از قطع مصرف آن باقی بماند، عود کند، یا به مصرف دوباره هرویین منجر شود، و اجتناب از دارو را مشکل کند.

● اثرات درازمدت هرویین چیست؟

وابستگی به هرویین، و عوارض پزشکی، اجتماعی و قانونی که از مصرف هرویین ناشی می شود، ممکن است برای زندگی افراد مصرف کننده آن، مصیبت بار باشد.

پژوهش ها با استفاده از اسکن های مغزی نشان داده است که مصرف درازمدت و مدواوم هرویین به تغییراتی در نحوه عمل مغز می انجامد. در حالیکه اثر این تغییرات به درستی درک نشده است، این پژوهش نشان داده است که ممکن است ماه ها یا سال ها پس از قطع مصرف هرویین به طول بینجامد تا مغز به کارکرد طبیعی اش بازگردد.

درمان نگهدارنده متادون، که از بروز علایم ترک هرویین جلوگیری می کند و تمنا برای آن را کاهش می دهد یا برطرف می کند، موثرترین درمان در دسترس در حال حاضر برای درمان وابستگی به هرویین است